สมัยโบราณตามบ้านเรือนของผู้ที่มีอันจะกินทางภาคเหนือ ( ล้านนา ) และทางภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ( ล้านช้าง ) เรื่อยไปถึงรัฐฉานไทใหญ่ มักจะพบวัวธนูหรือควายธนูที่ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อบูชาตามบ้านเรือน หรือใช้พกติดตัวเวลาเดินทางกันมาก เป็นเครื่องรางประเภทที่มีไว้ใช้สำหรับป้องกันภัยจากโจรที่จะเข้ามาปล้นชิงทรัพย์สินภายในบ้าน หรือในขณะเดินทางเมื่อพกติดตัวก็จะช่วยป้องกันภัยจากสัตว์ร้ายเช่นเสือ รวมไปถึงภัยอันตรายจากอมนุษย์ทั้งหลายไม่ให้เข้ามาใกล้ตัวเราโดยง่ายเปรียบเสมือนองค์รักษ์พิเศษที่คอยปกป้องตัวเรารวมถึงบ้านเรือนและทรัพย์สินไม่ให้ได้รับอันตรายจากภัยที่มาโดยไม่รู้ตัว แต่ปัจจุบันเครื่องรางประเภทนี้เหลือให้เห็นน้อยเต็มทีแล้ว เพราะหาผู้ที่จะสร้างได้ถูกต้องตามตำรานั้นแทบไม่มีแล้ว จึงเป็นเครื่องรางโบราณอีกชนิดหนึ่งที่กำลังจะสูญหายไปตามกาลเวลาในไม่ช้า สำหรับนักสะสมเครื่องรางในยุคปัจจุบันจึงมีหลายคนที่หันมาสะสมเครื่องรางประเภทนี้ในเชิงอนุรักษ์โดยไม่ได้สนใจว่า วัวธนูหรือควายธนูที่ว่านี้จะเป็นของเกจิท่านใด เพียงขอให้มีความเก่า สภาพสมบูรณ์ และสวยงามไม่ชำรุดแตกหักเป็นพอ โดยเฉพาะนักสะสมทางภาคเหนือนั้นได้จัดอันดับเบญจภาคีเครื่องรางล้านนาที่ไม่ระบุชื่อคนสร้างแต่เน้นที่อายุความเก่าเป็นหลัก ซึ่งประกอบไปด้วยผ้ายันต์ม้าเสพนาง อิ่น ตะกรุดยันต์หนัง กะลาแกะรูปราหู และวัวธนู ซึ่งเป็นเครื่องรางที่ควรเสาะหามาให้ครบ จึงทำให้วัวธนูหรือควายธนูที่เก่าและมีอายุถูกนักสะสมไล่เก็บจนแทบจะหมดสนาม ปัจจุบันจึงหาชมได้ยากนานๆจึงจะพบเห็นสักตัวหนึ่ง ที่ท่านเห็นอยู่นี้เป็นวัวธนูศิลปะของทางล้านนาว่ากันว่าใช้เถ้าผงของวัวไม้ไผ่เสกถึง1,000ตัวมาสร้างเพราจะทำให้วัวธนูมีกำลังมากต่อกรได้แม้จะเป็นเสือสมิงก็ตาม 080-1259886 แดนเชียงใหม่ซื้อด้วยความเข้าใจขายด้วยความรับผิดชอบ เอาไว้ส่งประกวดครับ ตัวจริงๆอายุลึกๆไม่ค่อยเจอแล้วครับ