พระครูประสาธน์วิทยาคม(หลวงพ่อนอ) แห่งวัดกลางท่าเรือ หลวงพ่อนอ ท่านมีชาติกำเนิด ณ ที่หมู่บ้านศาลาลอย เป็นหมู่บ้านตั้งอยู่ในแขวงเมืองนครน้อย เมืองกรุงเก่า หรือก็คืออำเภอท่าเรือ จังหวัดพระนครศรีอยุธยาในปัจจุบัน ครอบครัวของท่านเป็นชาวนา บิดาของหลวงพ่อท่านชื่อนายสวน อำแดงพุฒ อันเป้นต้นตระกูล "งามวาจา" หลวงพ่อนอท่าน ชาตะ ณ.วันอังคารขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๓ ปีมะโรง หรือตรงกับวันที่ ๓๑ มกราคม พ.ศ. ๒๔๓๕ และเป็นบุตรชายคนที่ ๓ ของครอบครัว เมื่อเจริญวัยอายุย่างเข้าพอที่จะรับการศึกษา เล่าเรียนหนังสิอได้ บิดามารดาจึงนำพาไปฝากพระหลวงลุงสวย (ซึ่งเป็นพระพี่ชายของโยมบิดา) ที่วัดศาลาลอยข้างๆบ้าน ต่อมาหลวงลุงสวยได้นำไปฝากศึกษาหนังสือต่อกับ มหาชื่อวงษ์ และบรรพชาเป็นสามเณร อยู่วัดกษัตราธิราชจังหวัดพระนครศรีอยุธยา ขณะอายุได้ ๑๗ ปี เป็นเณรอยู่ ๓ พรรษา ก็ต้องสึกเมื่ออายุ ๒๐ ปี เมื่อเมษายน พ.ศ.๒๔๕๖ เนื่องจากถูกเรียกเกณฑ์เป้นทหารกองประจำการ จึงต้องสึกลาสิกขาบทออกมารับราชการทหารรับใช้ประเทศชาติในกรมทหารราบที่ ๑ มหาดเล็กรักษาพระองค์ จังหวัดพระนคร นับรวมระยะเวลาเข้ารับราชการทหารเป็นเวลา๒ปีเต็ม เมื่อปลดจากทหารประจำการในปีพ.ศ.๒๔๕๘ ท่านจึงได้อุปสมบทเพื่อทดแทนคุณบิดามารดา และศึกษาพระธรรมวินัย ที่วัดศาลาลอย โดยมีท่านพระครูอิ่ม จ้าอาวาสวัดศาลาลอยและเจ้าคณะแขวงนครน้อยเป็นพระอุปัชฌาย์ (ต่อมาท่านพระครูอิ่ม ได้รับการพระราชทานราชทินนานาม เป็นพระครูรัตนาภิรมย์ ในวันที่๑ พฤศจิกายน ๒๕๕๘) มีพระอาจารย์วงษ์และพระอาจารย์นาค วัดศาลาลอยเป็นพระคู่ เมื่ออุปสมบาทแล้วท่านเป็นผู้เคร่งในศาสนา หวังในความสงบสุขด้านทางธรรม ตั้งจิตมุ่งหน้าพยายามบากบั่นในการศึกษา แว่วข่าวว่ามีพระอาจารย์ดีที่ไหนก็มอบกายถวายเป็นลูกศิษย์ทั้งใกล้และไกลทั้งด้านพระปริยธรรม ด้านวิปัสสนากรรมฐาน จากพระอาจารย์อยู่หลายปี ต่อมาท่านพระครูรัตนาภิรมย์ได้ให้ไปเป็นเจ้าอาวาสวัดตากแดด (วัดหนองกลาง)ที่ว่างเจ้าอาวาส และได้ไปร่ำเรียนวิชาต่อที่เมืองหลวงกรุงเทพฯ ต่อมาเมื่อวัดกลาง(ท่าเรือ) ได้ชำรุดทรุดโทรมชาวบ้านโดยคำแนะนำของหลวงพ่อฮวด หรือพระครูเนกขัมมวิสุทธิคุณ แห่งวัดไม้รวก ได้ไปนิมนต์ท่านมาเป็นเจ้าอาวาสเพื่อทำบุบำรุงศาสนาและวัดกลางท่าเรือ เมื่อท่านมาเป็นเจ้าอาวาสวัดกลางท่าเรือท่านมักไปมาหาสู่หลวงพ่อฮวดซึ่งวัดไม้รวกก็อยู่ตรงข้ามกับวัดกลางบ่อยๆ เพื่อขอคำแนะนำทั้งทางด้านการบูรณะศาสนสถาน และการปฏิบัติทางด้านศ่าสนกิจ ซึ่งหลวงพ่อฮวดท่านก็เมตตราให้คำแนะนำ เมื่อวัดกลางมีหลวงพ่อนอมาเป็นเจ้าอาวาสวัดวาก็เจริญขึ้นเป็นตามลำดับ ในแต่ละวันมีผู้แวะเวียนมาที่วัดจำนวนมากทั้งมาประกอบศาสนกิจ และมากราบหลวงพ่อนอท่านเพื่อขอพรหรือวัตถุมงคลเพื่อไว้คุ้มครองกายจนกระทั่งวาระสุดท้ายของชีวิตหลวงพ่อนอท่านได้มรณะภาพเมื่อวันที่ ๑๖ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๒๐สิริรวมอายุ ๘๕ ปี ถึงแม้หลวงพ่อนอได้มรณภาพไปนานแล้วก็ตาม แต่ยังคงไว้ซึ่งชื่อเสียงและเครื่องรางของขลังมาจนถึงปัจจุบัน