ว่ากันว่าเป็นเครื่องรางยุคแรกๆของท่านที่ท่านทำก่อนที่ท่านจะทำผงพรายกุมารซะอีก เป็นเครื่องรางที่เป็นของสูงอีกทั้งกรรมวิธีที่สร้างก็ยุ่งยากและพิถีพิถันยิ่งนักเพื่อจะได้ศักดิ์สิทธืและเข้มขลังดั่งที่ท่านตั้งใจ เริ่มขั้นตอนจากต้องสรรหาสาวพรหมจรรย์ที่เกิดวันเสาร์หรือวันอังคารมาคอยเก็บน้ำตาเทียนที่ปักอยู่รายล้อมรอบตัวเวลาพระเทศน์มหาชาติ พอพระเทศน์ถึงบทถึงตอนที่พระเวสสันดรกระทำการปิยบุตรทานบารมีให้แก่ชูชกนั้น คนที่คอยกำกับพิธีก็จะบอกให้เก็บน้ำตาเทียนไม่ว่าจะร้อนเพียงใดก็ต้องทน และจะเก็บน้ำตาเทียนได้เฉพาะพระเทศน์บทนี้เท่านั้นเป็นอันเสร็จพิธี และหลังจากที่ได้น้ำตาเทียนมาแล้วนั้นหลวงปู่ก็จะนำไปปลุกเสกต่อจนมั่นใจถึงอิทธิอำนาจพุทธคุณแล้วจึงได้นำมาแจกจ่ายแก่สาธุชนผู้มาร่วมทำบุญกับวัดฯลฯ 

         เทศน์บทตอนนี้สำคัญยิ่งนัก เพราะขณะเมื่อพระเวสสันดรได้กระทำการปิยบุตรทานบารมีนั้น นางมัทรีได้เข้ามาขัดขวาง"ด้วยความรักความอาลัย"ที่มีต่อปิยบุตรปิยธิดา แต่ก็มิอาจขัดขวางการบำเพ็ญทานบารมีได้พระนางมัทรีจึงเสียพระทัยโทมนัสยิ่งนัก หลวงปู่จึงได้ใช้อุปเทห์นี้คือน้ำตาเทียน"แทนความรักความหว่งหาอาลัยปริ่มจะขาดใจ"มาทำเป็นเครื่องรางแห่งความรักสิเน่หาสุดพรรณา 

         (พระเวสสันดรคือพระพุทธองค์ในอดีตชาติครั้งมาเสวยพระชาติเป็นชาติสุดท้ายก่อนที่พระองค์จะมาประสูติเป็นเจ้าชายสิทธัตถะและตรัสรู้เป็น"พระพุทธเจ้า"และพระนางมัทรีจึงมีความสำคัญยิ่งนัก)

          เทียนชัยมัทรีนี้บรรจุอยู่ในตลับลูกอมทองโบราณทรงคุณค่ายิ่งนัก